Η τούμπα είναι το μεγαλύτερο και το μικρότερο σε ένταση όργανο ορείχαλκου. Ο ήχος παράγεται με δόνηση ή με βούισμα από τα χείλη σε ένα μεγάλο κοίλο επιστόμιο.
Είναι μία από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στη σύγχρονη συμφωνική ορχήστρα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 19ου αιώνα. Τούμπα είναι στα λατινικά η τρομπέτα ή το κέρας.
Το κέρατο που αναφέρεται, μοιάζει με αυτό που είναι γνωστό ως ένα μπαρόκ τρομπέτα. Είναι πνευστό μουσικό όργανο με 4 ή 5 βαλβίδες, που ανήκει στα χάλκινα πνευστά της συμφωνικής ορχήστρας.
Έχει φαρδύ, κωνικό σωλήνα, πλατιά καμπάνα και επιστόμιο σε σχήμα κούπας. Χαρακτηρίζεται από το μεγάλο του μέγεθος και το βαθύ του ήχο. Το παίξιμο της τούμπας χρειάζεται δύναμη στα πνευμόνια λόγω του μεγέθους του, καθώς πρέπει να γεμίζει αδιάκοπα με αέρα.
Η τούμπα παράγει πολύ χαμηλούς ήχους και ο ρόλος της στη συμφωνική ορχήστρα είναι να υποστηρίζει το κοντραμπάσο. Είναι προφανές ότι το όργανο αυτό μένει συνήθως με τον ήχο του στο παρασκήνιο και υπάρχουν λίγα έργα, στα οποία δεσπόζει.
Στο κοντσέρτο για Ορχήστρα του Μπάρτοκ ξεφεύγει ο ήχος της τούμπας από την υπόλοιπη ορχήστρα. Ανάλογα με το είδος, το μήκος της κυμαίνεται από τρία έως τέσσερα μέτρα. Επίσης το σώμα φέρει από τρεις έως έξι βαλβίδες.
