Το ακορντεόν είναι ένα αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο, ιδιαίτερα διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών χωρών.
Εφευρέθηκε κατά πάσα πιθανότητα στη Γερμανία το 1822, αν και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στον Cyrill Demian (1829).
Έχει σχήμα κουτιού και αποτελείται από δύο πληκτρολόγια και μια αεροπαραγωγό φυσούνα που συμπιέζεται και επεκτείνεται από τον εκτελεστή. Ο ήχος παράγεται με τη δόνηση μεταλλικών ελασμάτων στο εσωτερικό του, που πάλλονται με τη ροή του αέρα.
Τρόπος παιξίματος
Το ακορντεόν παίζεται κρατώντας το με τα δύο χέρια στο ύψος του στήθους. Συχνά χρησιμοποιούνται ιμάντες στήριξης (από το όργανο στους ώμους) λόγω του βάρους του οργάνου.
Το αριστερό χέρι χειρίζεται ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο με αυτό του μπαντονεόν, που αντιστοιχεί σε εως και 140 διαφορετικούς συνδυασμούς ελεύθερων μπάσων νοτών ή συγχορδιών.
Ο ρόλος του είναι πολυδιάστατος ανάλογα με τον τύπο του ακορντεόν (μπαγιάν, μπαντονεόν, κλασσικό ακκορντεόν με πλήκτρα στο δεξί χέρι). Στο δεξί χέρι αντιστοιχεί ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο μ’ αυτό του πιάνου -στο κλασσικό ακκορτεόν-, για την εκτέλεση της μελωδίας.
Ενίοτε το δεξί πληκτρολόγιο έχει μορφή παρόμοια με το αριστερό, όπως και στο μπαντονεόν, το ρώσικο ακορντεόν (μπαγιάν) και την κονσερτίνα.
Η φυσούνα χειρίζεται και από τα δύο χέρια, όχι μόνο για την παραγωγή αέρα, αλλά και για την διαφοροποίηση των δυναμικών.
Ακόμη, το ακορντεόν διαθέτει κουμπιά, που ονομάζονται ρεζίστρα ή ρετζίστρα τα οποία διαφοροποιούν τη χροιά του ήχου, τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό μέρος, συνήθως με συνδυασμούς οκτάβων.
| Τάξη | Επίπεδο | Ατ. Μάθημα | Υποχρεωτικό* |
| 1η | Προκ/τική Ι | 35΄ | Θεωρία Ι |
| 2η | Προκ/τική ΙΙ | 35΄ | Θεωρία ΙΙ |
| 3η | Κατωτέρα Ι | 40΄ | Θεωρία ΙΙΙ |
| 4η | Κατωτέρα ΙΙ | 40΄ | Αρμονία Ι |
| 5η | Κατωτέρα ΙΙΙ | 40΄ | Αρμονία ΙΙ |
| 6η | Μέση Ι | 50΄ | Αρμονία ΙΙΙ |
